Halin

Historia

Dwór został wybudowany prawdopodobnie w 1905 roku przez Kosmowskiego jako domek letni dla córki Haliny i składał się z 4 izb. W 1919 majątek folwark Salernówka (zwany już Halinem) zakupił Wacław Rembieliński, który w 1932 rozbudowuje dwór – dobudowuje zachodni ryzalit a nad korpusem głównym dobudowuje mieszkalne poddasze. Niezmienioną formę dwór zachował co najmniej do lat 90 XX wieku. W 1947 roku dwór wraz z parkiem został zakupiony przez PAX. W 1953 roku majątek został wydzierżawiony Zjednoczonym Zespołom Gospodarczym. Po 10 latach dzierżawy ZZG „VERITAS” (później INCO-VERITAS) kupują majątek. Remontowany w 1991 roku .(Jarosław Bochyński 2024)

Opis

Dwór usytuowany w południowo-wschodniej części parku – o powierzchni 3,59 ha, kalenicowo do drogi Wyszków - Łochów. Wolnostojący, skierowany frontem w kierunku południowo-zachodnim, poprzedzony drogą dojazdową i niewielkim trawnikiem z klombem. Dwór wzniesiony z drewna sosnowego , z zewnątrz i wewnątrz otynkowany. Skrajny aneks wschodni wzniesiony współcześnie z cegły, otynkowany podobnie jak í zejście do piwmicy - kryte jednospadowym dachem. Strop drewniany, belkowy. Więźba dachowa krokwiowo-jętkowa, wsparta na stolcach, dach kryty blachą ocynkowana.
Dwór wzniesiony na planie wydłużonego prostokąta, jednopiętrowy, od strony wschodniej przedłużony o część parterową, kryty dachem dwuspadowym. Korpus dworu z dachem mansardowym, załamanym odpowiednio do rzutu ; ze szczytami murowanymi i dwuspadowo kryta, facjatką na osi od frontu oraz dwuspadowymi lukarnami, rozmieszczonymi w dolnej partii dachu.
Elewacja południowa niegdyś symetryczna, po dobudowaniu od zachodu i północnego-wschodu partii ryzalitowych, straciła swój pierwotny charakter. Dwunastoosiowa, poprzedzona na osi - gankiem o czterech słupach murowanych i otynkowanych. Na szerokość ganku wysunięta do przodu, kryta dwuspadowo facjatka, ze słabo wyodrębnionym szczytem, mieszcząca czteroczęściowe drzwi balkonowe. 'W osiach, po obu stronach ganku, cztery analogiczne, prostokątne otwory okienne, podwójne, dwuskrzydłowe z dwudzielnym nadświetlem, czteropolowe z drewnianymi płycinowymi okiennicami. W poddaszu symetryczne lukarny z oknami - jak na parterze bez okiennic, kryte dwuspadowym daszkiem. Od zachodu ryzalit zwieńczony szczytem zakreślonym linią mansardowego dachu. W szczycie, na osi środkowej, dwuskrzydłowe , sześciopolowe drzwi balkonowe, poprzedzone analogicznie do mieszczącego się nad gankiem balkonu. W osiach po obu stronach balkonu, dwa prostokątne okna podwójne, dwuskrzydłowe, ośmiopolowe.
Elewacje tylna (północna)- w części środkowej czteroosiowa, parterowa, w której znajdują się prostokątne otwory okienne z okiennicami (jak w fasadzie). W poddaszu trzy symetryczne lukarny z otworami okiennymi, jak w fasadzie.
Elewacje boczna (wschodnia) - czteroosiowa, gładka, z wąskimi otworami okiennymi w trzech osiach od północy i odsuniętym otworem drzwiowym od południa.
Elewacje boczna (zachodnia) - poprzedzona werandą. Na osi elewacji w parterze, prostokątny otwór drzwiowy, drzwi podwójne dwuskrzydłowe. Od północy, zbliżony do kwadratu otwór okienny, okno trójdzielne, dwunastopolowe. Nad wejściem w osi, niewielka facjatka, kryta dachem dwuspadowym, z prostokątnym otworem okiennym. (JB 2024)
.

Park

Park krajobrazowy z XIX w.

Inne

Ewidencja parku w Halinie D. Korpetta, A. Lubański, E.Piekarski
Karta Zabytku
Zdjęcia z 1992 roku A. Lubański